માની ગાળ અને ઘીની નાળ.
મલે તારે મીર ન મલે તારે ફકીર.
રાતે સાડલે રાંડ અને લેઈ ગઈ પાસેર ખાંડ.
રહે તો આપથી જાઅ તો સગા બાપથી.
રાજા દાંને અને પ્રજા સનાને.
રંડિપુતા શાહાજાદા ન માર મુંડા દોમ પાતશા.
રૂપૈયા ભરે ગાગર તારે એક આવે નાગરીય.
રાજાએ માંની તે રાણી અને છાંણાં વીનતી આંણી.
લાખે લેખાં નેં કોડી ન દેખાં.
લપોડ શંખ લાખ તો કે લેને સવા લાખ.
લાંબા જોડે ટુંકો જાઅ મરે નહીં પણ માંદો થાઅ.
લે બુધું ને કર સુધું.
વડ એવા ટેટા નેં બાપ એવા બેટા.
વલગે રજ તો વધે ગજ (બાલક)
વર વરો કન્યા વરો પણ ગોરનું તરભાણું ભરો.
વાળીઝોળી, ત્યારે ન મેલવા કાઠી કે કોળી.
વેપારમાં વાઅદો શાસ્ત્રમાં કાઅદો. (આ વખતમાં)
વાત કરવી હુંકારે અને લડાઈ લડવી ટુંકારે.
સુવા જેવું સુખ નહીં નેં મુવા જેવું દુઃખ નહીં.
સગપણમાં સાહાડું ને નેં ચપણમાં લાડુ.
સઊગઆં સગે પગે વઊ રહીઆં ઊભા પગે.
સઊ સુઈને જાગે તારે ખોજો ખીચડ માંગે.
સો જોશી નેં એક ડોશી.
સાસરે સાઅ નહીં નેં પીઅરમાં માઅ નહીં.
સઈ સોની ને સાળવી તેને જમ ન શકે જાળવી.
સાગ સીસમ નેં સોનું તે સો વરશે કાગળવાજુંનું.
હણે તેને હણીએ તેનો દોશ ન ગણીએ.
હલાવી ખીચડી નેં મલાવી દીકરી.
હાથમાં માળા નેં હૈયામાં લાળા.
प्रकरण बीजु समपुरण
❋
