દ્વરા ક્યોં નહીં હોત, તા નજરે ન પડતી કરી કે સબ ઇન્સ્પેકટર વાવેશમાં પેકારી ઉઠયા. હુÅ, અહીંજ હુશે. ઉભા રહે કે હુમાજ તેને શોધી કાઢું છું.” અબ્દુલ હમીદખાન હવે મેન્યા અને તરતજ તે ત્યાં પડેલી બે ત્રણ પેઢીએ ઉધાડી તેમાં જોવા લાગ્યો. ઘેડીવાર સુધી પેટીગ્મા સાથે કાંધ માર્યા પછી તે પાશ આવ્યું અને માથું ખજવાળતાં કહ્યું, ‘ પેટીએમાં તે નથી.’ તે મેં ત્યારે તે ક્યાં ગયે?’ ફરી શેખ કરામત હુસેન ખેલ્યું. ‘સાહેબ, જ્યારથી અંદર ભરાયા છે ત્યારથી અમે અહીંજ છીએ, એટલે ક્રમે કરી તે બહાર તે ગયેાજ નથી. અમે નજરે નજર તેને અંદર જતાં દીઠા છે, કાંઈ નહીં પણ છે તે આજ કાટડીમાં,” એક સીપાઇએ ઉત્તર વાળ્યા. સીપાકના ઉચ્ચારેલા શબ્દ! સાંભળી કરામત હુસેન એયે, તે ‘છુમંતર’ને સામાન દેખાય છે. તે બહાર પણ ગયે નથી, અહીં પણ નથી, ત્યારે ગયે !? શું માાશ ઉપર ઉડી ગયા કે ધરતીમાં પેસી ગયા ?’ કું તેમ પર છું, સાહેબ કે તે અહીંજ હશે.’’ એક સીપાઇ રી મેલી ઉઠ્યા. તેને ખાલી રહેતાં અબ્દુલ હમીદખાન સાધે ભરાયા અને જે અહીંજ છે, મહીંજ છે, અહીં છે, મસ એ ગાબ્દ સીવા
