પૃષ્ઠ:Kusummala (1912 - Edition - 4).pdf/૧૦૬

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
( ૮૬ )

મેઘનાદશું રવ તે મળિયો, -
સુણી મન ઊઠે પ્રતિનાદ શો!
પ્રિય! સુણ્ય તું૦ ૪




પ્રભાત.

વસન્તતિલકા


સ્હામેથી દૂર થકી નિરખી સૂર્યસિંહ,
તેજસ્વી થાળ ભરી ફાળ, કરાળ દેહ,
આવંત અગ્નિભરીયાં ધરી નૅન તાતાં,
અંગો બધાં ઝળકતાં રુધિરેથી રાતાં. ૧

હેવો નિહાળી ભયભીત શશી થઈને,
ધોળી સમસ્ત નિજ ગાય લઈ લઈને,
વાડો જ ગોળ નિજ તે મહિં પૂરી આ તો,
જો મન્દકાન્તિ થઈ આમ લપાઈ જાતો! ૨

ને તારલાહરણટોળું ભયેથી ફીકું
જો આમ તેમ અહિં ન્હાસતું વેગથી શું!
ને મેઘઝાડી થકી નીકળી સિંહ પેલો
જો એકલો નભ વિશે વિચરે શું ઘૅલો! ૩