પૃષ્ઠ:Kusummala (1912 - Edition - 4).pdf/૭૭

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
( ૫૭ )

પ્હણે મિત્રો પ્રત્યે ફરજ મુજને તાણતી પ્રિયે!
કહો ક્ય્હાંથી કોટે વળગી રહિયે હાવી સ્થિતિયે? ૬

અરે એ તો ખોટું, અચળ બળ બીજું મુજ કને,
મળેલાં કે છૂટાં પ્રિયજન રહો, દુઃખ ન મને;
ગૂથ્યું હૈડે હૈડું, સજડ જીવડો જીવશું જડ્યો,
હમે હેવાં ભેટ્યાં રહીશું, સુખ હો કે દૂખ પડો. ૭

ભલે ત્ય્હારે ભેળાં રહી નયન ભેટે નયનશું,
વસે વા વિખૂટાં, તહિં મન ધરું દુઃખ ન કશું;
અને ઈર્ષ્યા નાવે, સજડ ગૂંથિયાં વૃક્ષ! તમપેં,
જ્યહાં સૂધી ભેટ્યા અમર અમ-આત્મા ચિર તપે. ૮




વસંતની એક સાંઝ

તોટક

જડી રત્નવડે રૂડી વ્યોમભૂમિ
કરી સાફ, તહિં રસભેર ઘૂમી,
રમતો કદલી સહ તાળી દઈ,
કંઈ ધીર સમીર વહેછ અહિં; ૧

નિજ પાંખ પરે વહી ગાન ઝીણું,
નહિં કો થકી જે કદી જાય સુણ્યું,