માંડણની પછવાડે ઊભીને એને લાકડીસોતો બથમાં દાબી દીધો.
ક્યારનો બોકાસાં પાડી રહેલો અરજણ જરા શાંત થયો અને પોતાને અહીંતહીં લાગેલો મૂઢ માર તપાસી રહ્યો.
પોતાના મજબૂત હાથની બથમાં માંડણને જકડી લેનાર જીવાએ કશોક વહેમ જતાં બેત્રણ વાર ઊંડા ઊંડા શ્વાસ લીધા અને એની આંખ ચમકી ઊઠી. ગભરાઈને એણે માંડણને પૂછ્યું :
‘એલા ક્યાંથી પી આવ્યો છે ?’
સાંભળીને જેરામ અને ગોબર પણ ચમકી ઊઠ્યા.
‘ગાંજો ગંધાય છે ને ?’ ગોબરે પૂછ્યું.
‘ગાંજાની ગંધ્ય આવી હોય ? આ તે ડબલું ઢીંચી આવ્યો છે, ડબલું !’
‘હેં ? ડબલું ? દારૂનું ડબલું ?’ ગોબર માટે આ સમાચાર સાવ અણધાર્યા હતા.
‘આ સૂંઘી જુઓ ની ! મોઢું વાસ મારે છે.’
‘ઈ તો રોજ રાતે પીને આવે છે.’ હવે અરજણિયે સમર્થન કર્યું.
ગોબર વિચારમાં પડી ગયો. દારૂનો શીશો તો ગામ આખામાં તખુભા બાપુની ડેલી સિવાય બીજે ક્યાંય સુલભ નહોતો.
‘એલા આ રવાડે કે દિ’થી ચડ્યો ?’
‘કોણે શીખવાડ્યું ?’
‘ક્યાંથી પી આવ્યો ?’
‘શાપર ગ્યો’તો ?’
પ્રશ્નોની ઝડી વરસી રહી. એના ઉત્તર દેવાનું તો દૂર રહ્યું, પણ એ સાંભળવાના ય માંડણને હોંશ નહોતા રહ્યા. એ તો કેમ જાણે નિશ્ચેષ્ટ મૂડદું હોય તેમ જીવા ખવાસની બથમાંથી સરકવી લાગ્યો.
જીવાએ એને ઊંચકીને ખાટલા પર નાખ્યો, પણ માંડણને
