પૃષ્ઠ:Mithyabhiman-kavi dalpatram dahyabhai book.pdf/૪૭

રંગલો૦—

दोहरो

अभिमानीने उचरतां, छे सर्वे मग छूट;
अंते आपण थाकिये, करतां माथाकूट ५६
मनमां समजे मूर्ख जे, वृथा वंदु छुं वाद;
मूर्ख ममत मुके नहीं, अभिमानी उस्ताद ५७

(પડદો પડ્યો.)

ગાનારા ગાય છે.

<——0——>

ઉપલા પાત્રોનું કામ પૂરું થયું નથી, પણ અમકા બહુ લાંબો થઈ ગયો, તેથી સભાસદો અકળાય, માટે વચમાં એકા ફારસ કરી બતાવવાની જરૂર પડી.

<——0——>