આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
અડધો રોટલો ફાળિયે બાંધી
દેવો નીકળે બહાર;
શ્વાન ભસે ને શિયાળ રૂએ–
નવ દેવાને કંઈ દરકાર.
દેવે નાખી કોશને ખાંધે.
શુકન શાં ગરીબોને લાધે ?
દિન ચઢ્યે દેવો સડકે આવે,
દેતો મુકાદમ ગાળ;
દેવાને હૈયે એ પહોંચે નહિ,
એને ગાળથી ના ચઢે ઝાળ,
કોદાળીને ઝટપટ ઉપાડી.
સડક કેરી કપચી ઉખાડી;
દેવે એમ બપોર વિતાડી.
બટકું બટકું કરતાં અડધો
રોટલો પૂરો થાય
થા ક ભ ર્યા દેવા ની દૃષ્ટિ
ઝૂંપડીએ ઝટ જાય.
બૈરી બળતે પગ આવી,
મરચું અને રોટલો લાવી.
ભૂખ મટી? કે પેટ તણો ભૂંડો
ખાડો ન વ પુ રા ય ?
દેવાનું મુખ કે આંખ ન બોલે;
બોલે એની કૃશ કાય:
દેવો રોજ ભૂખે મરતો;
મૃત્યુ કેરી સડકે સરતો.
૧૩૪ : નિહારિકા
