આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
: ટાંચણનાં પાનાં
૫૩
‘મોર બોલે ને ઢેલડ રીસાણી,
તમે શાના લીધા છે વાદ !
એકવાર બોલો ને ! ઢેલડ રીસાણી.
**
લીંબુની મારી હું તો નૈં મરૂં રે વાલમા !
લીંબુંડું ઝૂલે છે બાગમાં.
તારાં મેંણાની મારી મરી જાઉં, મારા વાલમા !
લીબુડું ઝૂલે છે બાગમાં.
પાનું ફરે છે : પાંચ દુહા ટપકાવ્યા છે—
પરણેલને દૂવે પતિ
(તેનું) ભલું નો ભણાય.
ગામે અનિયા ગણાય,
પંચામાંય પાલો ભણે. ૧
પરણેલને મેલેં પતિ
રાખે જઈને રખાત,
(તેની) ભૂંડી થીશે ભાત્ય,
પોકારીને પાલો ભણે. ૨
પાસેવાન ઊભે પરી,
ધસ્તું એવું જ ધરમ;
કરેચૂડલા—કરમ
પરણેલી, પાલો ભણે. ૩
રાનો મરન્તાં રતીક
નો’ય આથે અફસોસ,
સાચનો પેરે શોગ
પરણેલી, પાલો ભણે. ૪