પૃષ્ઠ:Parkamma.pdf/૬૨

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
: ટાંચણનાં પાનાં
૫૩
 



‘મોર બોલે ને ઢેલડ રીસાણી,
તમે શાના લીધા છે વાદ !
એકવાર બોલો ને ! ઢેલડ રીસાણી.

**


લીંબુની મારી હું તો નૈં મરૂં રે વાલમા !
લીંબુંડું ઝૂલે છે બાગમાં.
તારાં મેંણાની મારી મરી જાઉં, મારા વાલમા !
લીબુડું ઝૂલે છે બાગમાં.


‘પરણેલને દ્દૃવે પતિ’

પાનું ફરે છે : પાંચ દુહા ટપકાવ્યા છે—

પરણેલને દૂવે પતિ
(તેનું) ભલું નો ભણાય.
ગામે અનિયા ગણાય,
પંચામાંય પાલો ભણે. 

પરણેલને મેલેં પતિ
રાખે જઈને રખાત,
(તેની) ભૂંડી થીશે ભાત્ય,
પોકારીને પાલો ભણે. 

પાસેવાન ઊભે પરી,
ધસ્તું એવું જ ધરમ;
રેચૂલા—ક
પરણેલી, પાલો ભણે. 

રાનો મરન્તાં રતીક
નો’ય આથે અફસોસ,
સાચનો પેરે શોગ
પરણેલી, પાલો ભણે.