રાજુ : હા; કેમ ન થાય ? રમા : તમને ટેવ નહિ ને? રાજુ : હું ટેવ પાડીશ; જરા ય ભારરૂપ નહિ થાઉ,
‘ક ત્રીજો : ૧૦૧ [ એવામાં એક પથ્થર મદિરના ચાકમાં આવી પડે છે. ત્રણે ય જણી આશ્ચર્ય થી એ બાજુ જુએ છે. રમા શાસ્ત્રીને મેલાવે છે. ] રમા : શાસ્ત્રીજી !..… [શાસ્ત્રીજી બહાર આવે છે. ] શાસ્ત્રીજી : 'કેમ બહેન! શુ છે! રમા : આપણા ચેકમાં હમણાં એક પથ્થર આવીને પડયો 13 [તે જ વખતે એક બીજો પથ્થર આવે છે. શાસ્ત્રીજી પહેલે પગથિયે આવી ઊભા ના આરામમાં દિર છે. પાથરૂમથી ભાઈ ભાઈ? આ તા શાસ્ત્રીજી : કાણે પથ્થર [એ જ વખતે બહારથી થાડાં માણસાના ઘાંઘાટ સંભળાય છે. ધીમે ધીમે એક ટાળું મંદિરના પ્રાંગણામાં ભેગુ’ થાય છે. તેમના હાથમાં લાકડીએ, પથ્થર વગેરે છે. સૌ વિરેાધસૂચક ઘોંઘાટ કરી રહ્યા છે ; “ એને મદિરમાંથી કાઢા !” એની બુદ્ધિ નાડી છે ! ’’ ‘‘ દેવસ્થાન અભડાવ્યું. પાછ – 13 1} એ !” વગેરે વગેરે. ] [માણસાના ઘાંઘાટ સાંભળી શાસ્ત્રીજી ટાળાં તર એક પગથિયું નીચે ઊતરે છે.] શાસ્ત્રીજી : શું છે આ બધું ? ચંપકલાલ ! શું છે? [ચાર માણસા આગળ આવે છે. ] માઉનલાલ : ચંપકલાલ શું કહેવાના છે? આ તે કાંઈ રીત છે. મદિરમાં વસ્યાએ ભેગી કરા છે! પુ ૮
