રસેન્દુ : નહિ, નહિં, તું રિસાય એ તો હ… શકું જીવન ખાલી ખાલી બની ાય છે ! રસતર ગ : ૧૧૭ ક્ષણભર પણ ન સહી [ પાસે આવી યુવતીને ખભે હાથ મૂકે છે. લીલા રસેન્દુના હાથને ખસેડતી નથી. ] લીલા : ખસી જા, દૂર! મને અડવાની જરૂર નથી ! રસેન્દુ : મને એ સિવાય ખીજી જરૂર જગતભરમાં દેખાતી નથી. [ હાથ પકડે છે. લીલા પાતાના હાથ પકડવા દે છે. ] લીલા : હું ! રસેન્દુ : તું કહે તા તારે પગે પડુ '/ [ ધૂં ટણ ઉપર બેસી જાય છે – યુવતીના હાથ પકડી રાખીને ] હુ પ્રસન્ન નહિ થાય ? લીલા : ( સહજ હસીને) પણ કોણે કહ્યું કે હું પ્રસન્ન નહિ થાઉં ? આમ પગ ન પડ...જેને તેને ! પ્રમથ : રસેન્દુ : ( યુવતીના, બન્ને હાથ પકડીને ઊભા થતાં) જેને તેને પગે કદી ન પડુ...તારે જ પગે –મામ | C [ અદશ્ય અટ્ટહાસ્ય સંભળાય છે ] લીલા : ( હાથ છેાડી દઈને ) કૈણુ આટલું બધું હસે છે? રસેન્દુ : અને શા માટે? કાને હસે છે? [ હાસ્યરસના અધિષ્ઠાતા ગણુ પ્રથમ વિચિત્ર વેશ ધારી, વિચિત્ર નૃત્ય કરતા, હસતા હસતા પ્રવેશ કરે છે ગાતાં ગાતાં ] - ૧ માનવ હું ? કે વિચિત્રતાનુ અદ્ભુત સ'ગ્રહસ્થાન
