૨૬ : પુષ્પાની સૃષ્ટિમાં | મિલેની સેવક ઉપર માળા ફેંકે છે. માલિની સિવાય ખીજાં બધાં ચાલ્યાં જાય છે. પ્રકાશ આ થાય છે એકાએક પુષ્પા, પણ સુકાતાં જાય છે પાણીની ઝારી લઈ માલેની જલ સિંચન કરે છે. માલિની : પુષ્પા ક્રમ જળ લેતાં લાગતાં નથી ? [ યુવતીઓ અને બાલિકાઓનું એક ટાળુ આવે છે? આજે હવે કાઈને પુષ્પ મળશે નહિ ! ૧ યુવતી : કારણ ? હુજી બધાં પુષ્પ ચૂંટાયાં નથી. ૨ યુવતી : અને તું અમને ના પાડનાર્ કાણુ ? તારા તા ધર્મો છે કે પુષ્પના પુંજ ઉગાડવા અને વરવા, માલિની : ( હસીને ) એ ધર્મ આજથી બદલાઈ ગયા. હવે પુષ્પા વેરાય એમ નથી. હવે તે એકએક પુષ્પ ગણવું પડશે, અને તેની કિંમતના હિસાબ આપવેા પડશે. ૩ યુવતી : પુષ્પ ગણવાં પડશે ? એ પાર કેમ આવશે ? અને ગણીને તુ’ કરીશ શું? - માલિની : અને હવે વહેંચવાનાં નથી – વેચવાનાં છે. ૧ બાલિકા : એટલે ? સમજ ના પડી. માલિની : જો તારે આ ચ'પાકળી લેવી હશે તેા એના બદલામાં કાંઈ આપવું પડશે. ૧ બાલિકા : હું શું આપુ'? મારી પાસે શું છે? માલિની : બદલામાં અનાજ મૂકી જા, ફળ મૂકી જા, પશુપક્ષી આપતી ન, હીરામેાતી આપ કે.. કે... પૈસા આપ. ૨ બાલિકા : પણ એ બધું શા માટે? કાને માટે ? તું કરીશ શુ એ બધું લઈને ? માલિની : તે તે મને ખબર નથી. પણ પેલેા ધનપાળ કહી ગયેા
