નવલખી વાવ : ૧૭ મુસાકુ: ।હંદમાં માતાની પૃથ્વ પણ કર્યા ગણી છે અને પણ વાનો વેદવારા સુધી ખેંચી ન જાય તો રા તા......કાંઈ ઊલતું નધી. આપેઠાવી : એલિપિમાં તો તમારા જૂના છવાસ રાચવાય મુસાર અમારી છત્તેહાસ મહમદ ગઝનીની સવારીઆવી શરૂ થાય. એધી આગળ ફૂંકા મારીએ તો વળી ગૌતમ બુદ્ધ, પાંડવ કૌરવ, રામ-રાવણુ અને માર્યોનાં હિંદ ઉપર ઊતરી પડેલાં ધાડાં...... અધિષ્ઠાત્રી : એ બધું પૂરુ' સમજવું હોય તો બ્રાહ્મી લિપિ શીખો. નહિં તે આર્યાનાં સંચલનને તમારા ઈતિહાસ ધાડાં જ કહેરો ......આચને ધાડાં તરીકે ઓળખાવનાર અંગ્રેજના આભાર માનાં તમારી ભુલાઈ ગયેલી બ્રાહ્મીને એણે ઉ કલી......શિલાલેખો અને સિક્કા ઉપર વસીને બ્રાહ્મી લિપિ વતી રહી છે. મુસાફર : કૈંક એકલે છે..................., કે સુરજ ! અરે, અક્ષરમાંથી માણસે ફૂટી નીકળે છે આ વાવમાં ! [ શસ્ત્ર અસ્ત્ર સજેલા એક વીર સૂર્યરાજ પ્રગટ થાય છે. ] સૂર્યરાજ : એ જ હુ’ સૂરજ ! સૂર્યરાજ | મુસાકુ : પાટલા રાજ ! નામ ના સરસ છે. પણ તમે નીમી સદીના ગૃહસ્થ કે ધોતી-કકનીધારી ને લગતા નથી. છે. તે માથે મુકુટ ધારણ કર્યો છે; કાને ઝળકતાં કુંડળ ! ગળ હીરાના કા! શમન રાગ! યુ કેનીય! આમાંની થાડા માપનો દેહુ ! કરેલી કમર ! પી પીતાંબર, ખને ધનુષ્યબાણ અને ભાયુ, એક હાથમાં ૫, અને એક
