શક્તિ 'ભવ : ૮૩ અમીરસ નવ તા યે સી’ગ્યા આજ- વહી રહ્યાં અધારાં. ધનના હિમગિરિ કે। ઘડતાં— ગરીબોના કૂબા પડતા, ધનધાન્ય છતાં સહુ રડતાં આજ વહી રહ્યાં અ ધારાં. ચંદા : મને એમ થાય છે ભેગા રાખું. દુનિયાના બુધા ય ભિક્ષુકાને મારા વીજળી : આટલાં આવી ગયાં એ આછાં છે? એના કરતાં એવુ કાંઈ કરા ને ૩ દુનિયામાં ભીખનું નામ જ ન રહે ! ચંદા : હું એ જ શેાધુ છે. પણ એ બંને શી રીતે? વીજળી : મને તે એક જ રસ્તા લાગે છે. ચંદા : શા? વીજળી : બધા ચ પૈસાવાળા એક વાર ઝૂંપડીમાં રહેતા બની જાય ! ચંદા : એના કરતાં બધા ય ગરીખા બંગલામાં રહેતા બની જાય તા ? વીજળી : પણ એ કેમ બને ? આ બંગલાજ લા ને! કેટકેટલી ખેતી ભાંગીને આ બંગલા બાંધ્યા છે? માળ ઉપર માળ અને તેના ઉપર માળ ! એક એરડા મેસવા માટે! એક આરડે સૂવા માટે ! એક ઓરડા નહાવા માટે! એક એરડા કપડાં માટે! લખવા માટે જુદી જગા! વાંચવા માટે જુદી જગા ! ગાવા માટે જુદા ખંડ! ખાવા માટે જુદા ખડ | ગળફે રમવા માટે ઇલાયદી જગા વગર ચાલે જ નહિ! બધાય આ ચાળે ચઢે તા ધરતી ઉપર હાલવા ચાલવાના માર્ગો પણ ચંદા : વીજળી ! હુછ તને સુખમય, કલામય, આનદ્રમયજ્વનના સ્પર થયા નથી. એ સ્પીચરો એટલે તેને પણ ગામડે
