પૃષ્ઠ:Rana Yagnya by Premanand.pdf/૨૪

કો મહીષપર કો ગરધવ ઉપર, સાહી બેઠા હથિયારરે. ૪

કોઈ ઘોડા ઉપર ઘૂમતા, ઝુમતા વારુણી પાનરે;
છે ભ્રકુટી ઉપર મોળીઆં, કો ગૌર ભીને વાનરે. ૫

નવ મણી કુંડલ લળકતાં, ઢળકતી મુક્તા માળરે;
માદળિયાં તોરા નવઘરાં, થઈ કલગી ઝાકઝમાળ રે. ૬

બાજુબંધને પોંચી વીંટિયો, દુગ દુગી સાંકળી સારરે;
કભાય પટકા પાય જામા, ઉપરણી મૂલ અપારરે. ૭

જરકશી વાગા જળહળે, શું અર્ક કીર્ણ સમાનરે;
કેશરી વાગે શોભતાં, છે યૌવનનાં અભિમાનરે. ૮

કર ધનુષ ભાથા ભીડીયા, કટારી તલવારરે;
સાંગ ભાલા શૂલ ફરશી, પરિઘ વાંકી ધારરે. ૯

ગદા ગુરજ ને મૂશહ મુદગળ, ભુંગળ ને ભીડમાળરે;
નાગ પાસ ને વરુણ પાસ ધર્યા, ચક્ર ગદા વિકરાળરે.⁠ ૧૦

ખાખર બખ્તર ટોપ ટાટર, ફરસીને શૂળ પાણરે;
અંગરખી ને જીવ રખી એ, શોભે પરમ નિધાન રે. ૧૧

સુર સેનાને લજાવે એવો,સ્વરૂપ સાગર શૂરરે;
એ રૂપવંત વિખાણીઆ, હવે કહું રાક્ષસ ક્રૂર રે. ૧૨

મહિષ મેઢા ઊંટ ઉપરે, જે થયા છે અશ્વારરે;
તે કાળા ક્રૂર બિહામણા, લોહદંડનાં હથિયારરે. ૧૩

શ્વાનમુખા કો ખરમુખા, પિશાચમુખા પાપિષ્ટરે;
લંબગ્રીવા કો લંબકર્ણા, જેને જોઈ ઉપજે રિષ્ટરે. ૧૪

લંબ અઘરા દીર્ઘ દંતા, છે ત્રીશીરા બળવંતરે;
સામવર્ણા કો રક્તવર્ણા, બાહુક ઉંચા અનંતરે. ૧૫

બિડાલા પીડાલા પાપી, અધર્મીનો નહિ પાર રે;
હાથ માંહે જે શબ ગ્રહ્યાં છે, તે ચાલે કરતા અહારરે. ૧૬