આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૧૫૪
સૌરાષ્ટ્રની રસધારઃ ૪
“ના. બાપ, મેંથી અવાય નહિ. હું મારે સાસરે જાઉં છું.”
ખિસ્સામાંથી આઠ રૂપિયા કાઢીને હું બોલ્યો :
“બહેન, આ ગરીબ ભાઈનું કાપડું !”
“મારે ખપે નહિ !”
એણે ગાડાખેડુને જગાડ્યો. વેલડું જોડ્યું. વેલડામાં બેસીને એ ચાલી નીકળી.
કચ્છની એ દીકરી, અડવાળ ગામ પરણાવેલી : એટલું જ મને યાદ રહ્યું છે. નામઠામ ભુલાણાં છે. પણ એ ચોટલાવાળીનું મોઢું તો નિરંતર મારી નજરે જ તરે છે.
