પૃષ્ઠ:Rasik Vallabh - 1890 Edition.pdf/૧૨૯

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે

ઢાળ

ન પ્રયોગ, ન સ્વાધ્યાય, તપ, દક્ષિણા, દાન, ન ત્યાગ;
વ્રત, નેમ, યમ, તીર્થાટને, ન રોધાઊં નાના યાગ.
રોધઊં નહિ વેદાધ્યયન, આદિ વિના સત્સંગ;
વણ ધર્મસાધન થાઊં વશ, હું જો સુસંગે રંગ.
બહુ દૈત્ય રાક્ષસ ખગ મૃગ ગાંધર્વ અપ્સરા નાગ;
જણ સિદ્ધ ચારણ વિદ્યાધર, ગુહ્યક કપિ સદરાગ.
સ્ત્રી વૈશ્ય શૂદ્ર ને અંત્યજ જાતિ, રજ તમ પ્રકૃતિ સપાપ;
તે તે સર્વ મુજ પામિયાં કેવલ સુસંગ પ્રતાપ.
તે કોણ કોણ કહું સુણો, પ્રહલાદાદિક બલિ ભૂપ;
વૃષપર્વા વૃત્રાસુર, બાણાસુર તર્યા ભાવકૂપ.
હનુમાન સુગ્રીવ અંગદાદિક, તથા જાંબુવાન;
તે સહુ દયાપ્રભુ પદ લહ્યું, સત્સંગ શક્તિ મહાન.

પદ ૭૧ મું

ગજસગ્રાહ ને ગીધ ખગજાતિજી, વ્યાધ વળી કુબ્જા જગખ્યાતિજી;
યજ્ઞ પત્નીનો સહુ વ્રજગોપીજી, ભક્તમણી સત્સંગે ઓપીજી.