લની ખામતમાં તેને દશ દિવસની વધારે છૂટ આપી હતી. તે તા. ૮ મી માર્ચને
રાજ આવીને હાજર થયા અને ખેદ જણાત્મ્યા તથા તે મા વામાં આવે
તે તેણે જામીન આપવાની મુલાત આપી. પછી તે નમીન લઈ આવવાને અને
પોતાનાં માણસાને રત્ન આપીને વિદાય કરવાને ગયા.
લાગતી હતી.” આમ
ત્યાર પછી આરારે દસ દિવસે યાપન આટરામનું ઈડર આવવું થયુ
ત્યારે ત્રણ મહિના ઉપર એક વેપારીને તે લઈ ગયા હતે તેને છૂટકારો કરા-
નાને વચ્ચે પડવાની વિનંતિ કરવા સારૂ સિદ્ધપુરથી એક મુખત્યાર આવ્યા,
બ્રિટિશ એજંટ તરતજ સૂરજમલને કાગળ લખ્યા તેમાં તે સાહુકારને છેડી મૂક-
વાનું લખ્યું અને જણાવ્યું કે જે એને છેડવામાં આવશે નહિ તા તમને માફ
કરવામાં આવશે નહિ. ઔઢરામની આ રીતિ સરકારને પસંદ આવી નહિં અને
સર રાબેટ ગ્રાંટ તે ઉપર ટીકા લખી કે, “ક્રયાપટન અઢશમને જે કામ સાં
પવામાં આવ્યું છે. અને જે તેણે માથે લીધુ છે તે વિષે તેણે ઘણાજ યુદ્ધિ-
ષયક વિચાર બાંધી દીધા છે એવી પ્રથમથીજ મને ક
છતાં પણ સૂરજમલે તેને ઉત્તર લખ્યું કે એ સાહુકારને પકડવાની મદદ જે અનુ
તીતે મારી પાસે માગી હતી તે અતોત તેને લઈ ગયા છે એટલે હું રજુ કરી
રાતા નથી. એણે આ પ્રમાણે લખ્યું છતાં પણ આટરામ સાહુકાર રજી કરવા
નું દબાણ કરવા લાગ્યા એટલે સૂરજમલને પાનવ
પડી, યાપટન આટરામે તેને એક્દમ અડખેર
જે તેને ઈનામ આપવાનું ઠરાવ્યું, અને ફેજની એક
પડયે. પાનવાના રાણા ફાજ આવતી જેઈને ડરી ગયા અને સમયે કે
૧૮૩૫ ના માર્ચ મહિનામાં તેનું ગામ મારવામાં આવ્યુ હતુ. તેમ ફરીને કર-
વામાં આવશે. એ રીબીથી સૂરજમલનું રક્ષણ કરવાને અથવા તેને આશ્રય આ
પાને ના પાડી તે ઉપરથી તે ઠાકાર એક્દમ શરણ થયા. સરકારે લખ્યું
કે, “યાપટન રામે શૂરાપણથી પણ તે કે “ઉન્મત્તપણાથી પગલાં ભણ્યાં
“તેના સારા ભાગ્યે કરીને સારે પરિણામ થયા તેથી અમને આનંદ થયા વિના
રેહેતા નથી, તોયપણ સૂરજમલનું ખારવટું અમે ઉડભગપણાનું ગણિયે છિયે અને
તે ઉપરથી ફોજની ટુકડીને કુચ કરવાની અગત્ય ન હતી, પણ કયાપન આ
“ટરામને ઘટે એવી કુશળતાથી તેણે વ્યવસ્થા કરી હતી અને તે પ્રસંગને અનુ-
“સરતી હતી એમાં અમને કરો શક રહેતા નથી; તાપણુ આ ઉપરથી અમે તને
“સૂચવાળુ કે એ જય થયા છે તે અમારી સલાહ પ્રમાણે ચાલવાથી નહિ પણ
“એથી વિરૂદ્ધ રીતે ચાલવાથી થયા છે. એમ માન્ય કરવાને અમે ખરેખર રાજી
ભી નાશી જવાની અગત્ય
વીને તેનું માથું કાપી લા
હું ' લઇને તેની પછવાડે
