આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
આત્મદોષનું ભાન પામનારે નિ:શ્વાસ મુકયો.
- “પ્રીતિ જાગી હૈયે મુજ સાચી,
- “પ્રીતિ નરની યે જોઈ લીધ ઝાઝી.
- “ખરી પ્રીતિ ધરી, ખોટી દીઠી,
- “નરે ગેરુ ધર્યો ને કહી પીઠી!”
ચારે આંખેામાં આંસુની છાલકો વાગવા લાગી. સરસ્વતીચંદ્રે દુ:ખમાં ને દુ:ખમાં જાત ઉપર રોષ આણી પોતાનો અર્ધો ઓઠ કરડ્યો.
- “સ્ત્રીની પ્રીતિ હશે કંઈક ખોટી,
- “નર કંઈક મુકે એને રોતી.”
પુલની બે પાસ નિઃશ્વાસ ચાલતા હતા.
- “નારી અબળા છે, ને છે ભોળી,
- “ઠગે એને જ્ઞાની જોગી ભોગી.
- “રાંક થઈ પડી ર્હે ભોળી બાળા,
- “નર આવી કરે ત્યાં ચાળા;
- “ભોળી અબળાને પ્રેમે ફસાવે,
- “ફાવે ત્યાં પાછી ધુતકારી નાંખે.”
“This is sharp retort” સરસ્વતીચંદ્રે છાતી ઉપર હાથ મુકયો.
- “જ્ઞાની જ્ઞાનહીનાને નચાવે,
- “પ્રીતિભાંગ પાઈને એને રાચે!”
“પાઈ ખરી ! પાઈ તે પાઈ પણ રાચતો નથી !” ગાનને ઉત્તર મળ્યો.
- “સ્ત્રીના દુ:ખની મશ્કરી કરતો,
- “પ્રીતિ-સ્વપ્ન દેખાડીને ઠગતો!
- “પ્રીતિ પુરુષમાં હો કે નહી હો,
- “સ્ત્રીને કોમળ હૈયે ખરી હો!
- “ન્હોતી જાણતી પ્રીતિનું નામ,
- “ન્હોતી સ્વપ્નેયે જાણતી કામ,
- “તેને કાને ફુંક્યો નરે મન્ત્ર,
- “સાથે મુક્યું મનોભવતન્ત્ર;
