તો નથી પડ્યો ને ?’
‘એ જ અંગત વાત... તેં સમજી લીધું એટલે મારે કહેવું ન પડ્યું.’
‘પણ એમાં તે મને નવી વાત શી કહી ? સહુ યુવાનો અને યુવતીઓનું એ આદ્ય લક્ષણ ગણાય.’
‘યુવતીઓને સંભારી તું મારો માર્ગ સરલ કરી રહી છો. જ્યોત્સ્ના !’
‘એમ કેમ ?’
‘કારણ કે... એ યુવતી..’
‘ને હું ઓળખું છું નહિ ?’ અચકાતા મધુકરના વાક્યને અધવચથી પકડી જ્યોત્સ્ના બોલી.
‘એકલું ઓળખે જ એમ નહિ...’
‘ત્યારે ?’
‘એ તું જ છો !’ મધુકરે બળપૂર્વક કહ્યું.
‘મને ન સમજાયું... એ તો મેં કહ્યું જ ને યુવક અને યુવતી સહુ પ્રેમમાં હોય જ. તું કોની સાથે પ્રેમમાં છે?’ જ્યોત્સ્નાએ પૂછ્યું.
‘જ્યોત્સ્ના ! હજી તું સમજી શકી નથી કે... અંતે મારી જીભે તારે વાત સાંભળવી છે?’ મધુકરે મુખ ઉપર પ્રેમની છાયા લાવી કહ્યું.
‘એ વળી વધારે સારું. તારી અંગત વાત તું સ્પષ્ટતાથી કહે... બીજું કોણ એટલી સારી રીતે કહી શકે?’ જ્યોત્સ્નાએ જવાબ આપ્યો.
‘બીજું કોઈ છે તે મારા કરતાં વધારે સારી રીતે એ વાત કહી શકે.’ કહી આંખમાં પ્રેમ નચાવી સહજ હસી મધુકર બોલ્યો.
‘તો હું તેને પૂછી જોઉં. શું એનું નામ ?’ જ્યોત્સ્નાએ મુખ ઉપર ભયંકર ભોળપણ લાવી કહ્યું.
‘એનું નામ ?... કહું એનું નામ ?... બહુ જ સરસ નામ છે. માધુર્યભર્યું.’ પ્રેમરમત ચાલુ રાખી મધુકરે કહ્યું.
‘આમ દીર્ઘસૂત્રી ન થા. પ્રેમીઓ વધારે સ્પષ્ટ હોય છે. વધારે ઝડપી હોય છે. તારા પ્રેમની હકીકત કહે, અને તે તારા કરતાં પણ વધારે સારી રીતે કહે. એવું બીજું કોણ છે?’ જ્યોત્સાએ પૂછ્યું અને તેણે દેહને સહજ સંકોચ્યો.
‘એ જાણકારનું નામ જ્યોત્સ્ના છે.’ કહી મધુકર ફરીને જ્યોત્સાની સામે આંખ માંડી રહ્યો.
‘મારી વાત કરે છે ? હું તારા પ્રેમની વાત જાણું છું? તું શ્રીલતાને
