"તારે ને એને શો સબંધ છે?"
"એણે મારી બાને મરતી બચાવેલી."
તે પછી તો આખો સંબંધ ત્યાં પ્રગટ થયો.
પોલીસના સાહેબે પોલિટિકલ એજન્ટ પર એક ચિઠ્ઠી લખી આપી. ચિઠ્ઠીઓનો એ જમાનો હતો. કાયદા અને ઇન્સાફ ચિઠ્ઠીઓની પાસે કમજોર બનતા.
વિધવાએ દૂર એક ઝાડને છાંયે એક માણસને ઘોડું દોરીને ઊભેલો દીઠો. ઘોડીની હણહણાટી સ્વજનના બોલડા જેવી ઓળખાતી લાગી.
"લ્યો ભાણાભાઈ" વિધવાઇ કહ્યું: "તમારા કોડ અધૂરા હતા ને?"
"શેના, મામી?" પિનાકીએ આ સિપારણને માટે સગપણ શોધી લીધું હતું.
"તમારા મામાની ઘોડીએ ચડવું હતું ને?"
"હા."
"તો આ ઊભી."
"આંહીં ક્યાંથી?"
"ઘેરેથી મેં ધજાળા હનુમાનની જગ્યામાં મોકલી દીધી હતી. એને આહીં લાવવા મેં વરધી આપી હતી."
"તમે હવે એને ક્યાં રાખશો?"
"મારી સંગાથે જ. ઘોડીએ ચડીને ગામતરાં કરીશ."
એક ખાંભા પાસે ઘોડીને ઊભી રાખી વિધવાએ પિનાકીને ચડવા કહ્યું. ઘોડીની પાસે ગયેલો પિનાકી પાછો વળી ગયો.
વિધવાએ પૂછ્યું: "શું થયું?"
"નહિ, મામી, હું નહિ ચડું."
"કેમ?"
"મને એના ઉપર કોઇક અસવાર બેઠેલો ભાસ્યો."
"કોના જેવો?"
"નહિ કહું."
"કેવાં કપડા હતાં?"
