[૧]માછરડે શકત્યું મળી પરનાળે ૨ગત પીવા,
અપસ૨ થઈ ઉતાવળી વર દેવો વરવા.
આજે ત્યાં-માછરડા પર બે સાહેબોની કબરો છે.
બુઢ્ઢા વાઘેરો દ્વારકાને બંદીખાને પડ્યા પડ્યા રોજેરોજ અને પ્હોરે પ્હોરે ધીંગાણાંના સમાચારની વાટ જેવે છે. બહારવટામાં કોણ કોણ મર્યું તેની બાતમી આ બુઢ્ઢાએાને દરોગો આપ્યા કરે છે. એ રીતે આજે આવીને દરોગાએ સંભળાવ્યું કે “રવા માણેક !"
લબડતી ચામડીવાળા, સુકાએલા વાઘેર કેદીએ ઉચું જોયું.
“રવા માણેક ! માછરડાની ધારે તારો દેવો મર્યો.”
સૂકું મ્હોં મલકાવીને કેદીએ માથુ ધુણાવ્યું : “મરે નહિ, જેલર સાબ ! મારો દેવડો આમે આમે મરે નહિ. ખોટી વાત.”
દરોગાએ કહ્યું “બુઢ્ઢા, દેવો બે ગોરાને મારીને મર્યો.”
સાંભળતાં જ બુઢ્ઢાની આંખ ચળકી. ટટ્ટાર થઈને એણે પુછયુ “બે ગોરાને ?”
“હા, હેબર્ટ અને લાટુશ બેને.”
“આહા ! ભો દેવડો ભેા ! રંગ આાય ! રંગ આાય ! રંગ દેવડો !"
એટલું બોલતાં બુઢ્ઢો હરખના ઉન્માદમાં ત્યાં ને ત્યાં ઢગલો થઈ પડ્યો. પોરસથી એની છાતી ફુલાણી અને શ્વાસ ચાલ્યો ગયો.
- ↑ *કીનકેઈડનું ભાષાન્તર:
On Macharda Hill the Goddess (Kali)
came to drink the blood of men
And the Apsuras came in haste to wed
the hero dev (Manik).
