આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
લોળાગળ લાંકાળ ! ગૃંજછ તુ મેાદળને ગઢે,
(ત્યાં તો) સિંહળદિપ સોંઢાળ કંપવા લાગે કવટાઉત !
[હે પાતળી કમરવાળા, માંસના લોળા ગળનારા સાવજ ! હે કવાઉતજીના પુત્ર જેસાજી ! તું જ્યારે જુનાગઢને કિલ્લે જઈને ગર્જના કરે છે, ત્યારે પાદશાહ રૂપી સૂંઢાળો ગજરાજ કંપવા લાગે છે.]
"કોઇ અન્નપાણીનું ક્ષુધાર્થી કોઈ ભૂખ્યું ? હોય તો આવી જાજો ભાઈ ! પેલો ભાગ તમારો.”
મધરાતે મસાણમાં બેઠેલા માણસે આ પ્રમાણે સાદ પાડ્યો અને એ નિર્જન ભૂમિ એના ઘેરા અવાજથી કાંપી ઉઠી. નવરાતના દિવસો ચાલે છે.
