“આ લ્યો આ મારો ખજાનો-મારી ઓરત અને મારાં ત્રણ બચ્ચાં.
ઇસૂને ખાતર તમે એને ઈજા કરશો નહિ, પણ ખુશીથી તમે તમામ
મારા એકલાના ઉપર તૂટી પડો !” એમ કહીને એણે ધીંગાણું આદર્યું :
William shot so wondrous well,
Till his arrows were all ago,
And the fire so fast upon him fell,
That his bow-string brent in two.
[બહારવટીઆ વીલીઅમે અજબ ચાલાકી અને બહાદૂરી સાથે બાણ છોડ્યાં. છેવટે એનાં તમામ તીર ખૂટી ગયાં. અને બીજી બાજુ ઘરની આગે એને એવી ઝડપથી ઘેર્યો કે છેવટે એના ધનુષ્યની પણછના બે ટુકડા થઈ ગયા.]
બહારવટીઆને મેાત સૂઝી આવ્યું. પણ એણે વિચાર્યું : “આમ ભીંત હેઠળ ભીંસાઈને શીદ મરવું ? તે કરતાં ધીંગાણે ન મરૂં ?”
He took his sword and his buckler
And among them all he ran,
Where the people were most in prece
He smote down many a man.
તલવારપટા લઈને એણે ટોળા સામે દોટ કાઢી. અને જ્યાં શત્રુએાનું જૂથ જાડું હતું ત્યાં જઈ કેટલાયને ઢાળી દીધા.]
There might no man abide his strokes
So fiercely on them he ran;
Then they threw windows and doors on him
And so took that good yeoman.
એવો ઝનૂની બનીને એ તૂટી પડ્યો. કે કોઇ પણ આદમી એના ઘા સામે ટક્કર ઝીલી શક્યો નહિ. પછી તો તેએાએ એના ઉપર બારીઓ અને બારણાં ઉપાડી ઉપાડીને ફગાવ્યાં. અને એ રીતે આ બહાદૂર ધનુર્ધારીને કેદ પકડ્યો.
એને બંદીખાને નાખ્યો. ફાંસીની સજા ફરમાવી. ખાસ નવી ફાંસી ઘડાવી. એને ફાંસી દેવાને દિવસે ગામના દરવાજા બંધ કરાવ્યા.
એ વખતે એક છોકરો ત્યાં ઉભીને ફાંસી ખોડાતી જોતો હતો :
A little boy among them asked
What meaned that gallow-tree?
