આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
પરંતુ નવ કૂજને વન વધાવવી વિશ્વમાં, સુકીર્તિ ઝળકાવતી પ્રણયનિર્મળી કોકિલા.
( હરિણી. )
જનક જનની કેરાં કષ્ટો કદી ઉર સાંભળે, વિકટ પથને છેદી ભેદી જળ પળમાં પડે; સુખ-સમયમાં દૂર દૂર રહી ઉર રાચતી, અજબ ઉરની વૃત્તિવાળી સુતા સુરપાવની.
( શાર્દૂલવિક્રીડિત )
કારાગાર તણાં અસહ્ય ઉરથી કયારે ન કષ્ટો ગણ્યાં સેવા શાહજહાનની ઉછળતા સ્નેહે કરી સર્વદા; સ્વીકાર્યું વિષપાન, મુક્ત કરવા મેવાડને યુદ્ધથી, ને ચિંતા નિવારવા જનકની, તે દુર્લ્લભા દીકરી !
(દ્રુતવિલંબિત )
પડળ સ્વાર્થ તણું દૃગથી ખસે, મલિનતા મનની મનુજો ત્યજે; હૃદય નિર્મળ તે પ્રણયે ભર્યું , જગત જોઈ શકે દુહિતા તણું.
