લખાણ પર જાઓ

પૃષ્ઠ:Strotasvini.pdf/૨૪

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
<poem>

એ સ્વર્ગકુંજ સરખી અમ માતૃભૂમિ, વાત્સલ્યથી, પ્રણયથી, રસથી ભરેલી; શ્રોણિ પરે સતત ભારત માત જેને, ઉભી ગ્રહી વિમલ વારિધિને કિનારે.

એ લાડિલી લલિત લક્ષણથી લસંતી, આશાભર્યા ઉર થકી હળવે હસંતી; એનું સદા સ્મરણ અંતરથી કરીશું, ને ઉત્તમાંગ જનની-ચરણે ધરીશું.