रुधिर प्रवाह विषे. १४.
એક સમે ચોમાસાનો દહાડો છે, અને ચારે તરફ વાદળાંથી આકાશ છવાઈ ગયો. આકાશમાં કાટકા થઈને વીજળીના ઝબકારા ઉપરા ઉપરી થવા લાગ્યા, કે જે દેખાવ જોઈને કાચી છાતીના લોકોની છાતીઓ થડક થડક થવા લાગી. અને વર્ષાદની ગર્જના તોપોના ભડાકા જેવી થાય છે. મુશળધારે વર્ષાદ વરસે છે. દેવળોના શિખરો ઉપર બેશીને મોર ટહુકા કરે છે. અને રસ્તામાં કેડ સમાં પાણી વહ્યાં જાય છે.
સોરઠો.
વરસે બહુ વરસાદ, વળી ઝબૂકે વીજળી;
આવે સજ્જન યાદ, વધૈ વિરહની વેદના. ૧
એક કલાક સુધી વરસાદ વરશીને બંધ પડ્યો. ધીમે ધીમે વાદળાં વેરાવા લાગ્યાં, અને આકાશ ખુલ્લો થવા લાગ્યો, ત્યારે લોકો રસ્તામાં આવ જા કરવા લાગ્યા. અને કોઈએ કહ્યું કે, નદીમાં પૂર આવ્યું છે, તે સાંભળીને માણસો, ટોળેટોળાં મળીને નદી જોવા ચાલ્યાં.
એવામાં બાર ઉપર ચાર વાગ્યા. એટલે મેહેતાજીએ નિશાળીઆઓને રજા આપી, ને નિશાળ બંધ કરીને આશિસ્ટંટ મહેતાજીને તથા ચાર પાંચ માનેટરોને સાથે લઈને નદીનું પૂર જોવા ચાલ્યા, શહેરના દરવાજા બહાર નીકળીને નદી તરફ જતાં રસ્તામાં બાગબગીચાની રમણિક શોભા બની રહી છે, તે જોતા જોતા ચાલ્યા.
