" હિંદુધ અણુધટતી છૂટ લઇ તેની વિખના જ કરી છે. ચાર વધ્યુ સમાજનાં બધાં પ્રવેાજનને માટે તદ્દન પૂરતા છે. વર્ષાંતર રીટી કે ખેટીવહેવારથી માણસના જન્મથી મળેલ દરજ્જો કે અધિકાર નષ્ટ થવા જ જોઈએ એમ હું નથી માનતા. ચાતુ માણસને તેના વ્યવસાય નક્કી કરી આપ્યા છે, તે મનુષ્યના સામાજિક વહેવારની મર્યાદા બાંધતા કે નિયમન કરતા નથી. ચાતુવચ્ચે માસના ધર્મો દારી દીધા છે; તેને જુદાજુદા ચઢિયાતા કે ઉતરતા હડ્ડા અઠ્યા નથી. મને લાગે છે કે હિંદુધની પ્રકૃતિથી જ એ વિરુદ્ધ છે કે પેાતાનામાં ઉંચા કે ભીનામાં નીચા દરજ્જાનું આરપણુ કરવું. હિંદુદષ્ટિએ તાસ જવરની સૃષ્ટિને સેવવા જન્મેલા છે. બ્રાહ્મણ પોતાના જ્ઞાનથી, ક્ષત્રિય પેાતાની રક્ષણ- શક્તિથી, વૈશ્ય તેના વાશિયબળથી અને શૂદ્ર તેના શરીરયજ્ઞથી આના અર્થ એમ નથી કે બ્રાહ્મણ શરીયજ્ઞ કરવાના ફથી અગર તે પોતાનું અને બીજાનું રક્ષણ કરવાના ધર્મચ્ રે છે. અર્થ એટલે જ છે કે બ્રાહ્મણ એના જન્મવ કરીને પ્રધાનપણે જ્ઞાની છે અને પર્પરાગત સંસ્કારદ્વારા તે જતકુળ ણીારા જ્ઞાન બીજાને આપવાને સૌથી વધુ લાયક છે અથ એમ પણ નથી કે બંને તે જેટલું ચં સ"પાદન કરવાના અધિકાર નથી. માત્ર તે તે ૪ સૌથી વધુ સારી સેવા બજાવી શકશે અ ની તેમનામાંના સેવાને લાયકના ખા ધરવી ઘટે. પશુ જે બ્રાહ્મણ પાતા ↑ને પાતામે ખીજાના કરતાં ચઢિયા ચા પડે છે અને અજ્ઞાની છે. • તેમ એને તેટલું નાન શરીયતારા તેથી તેણે બીજા ગુણાની જીત્યા ન માનવત • ગજીવવા માગે છે તે ન
