વેણીનાં ફૂલ
ઝવેરચંદ મેઘાણી
1928
જાણવા જેવા શબ્દો
અનહદ :(હદ વિનાનું) આકાશ
|
અસળ : નહિ સળેલું, સારૂં (અનાજ)
|
અંકાશી : (આકાશી) અતિ ઉંચો
|
આંગડી : અંગરખું
|
આંધી : (અંધી) વંટોળિયો
|
ઓરણાં : અનાજની વાવણી કરવાનું હળ
|
કાંટ્ય : ઝાડી
|
કાંકણી : કંકણ
|
કૂંખ : ગર્ભ : પેટ
|
કોળાંબડો : ઝાડની નમેલી ડાળીઓ, જેના ઉપર બાળકો ‘ઓળ કોળાંબડો’ રમે છે.
|
.
|
.
|
.
|
|
ખાંભી :પાળીઓ
|
ગડ્યાં : વગડ્યાં
|
ગભરૂડી : ગરીબ, પોચી
|
ગા–ગોઝારો : ગાયને મારનારો
|
ગુલેનાર : એ નામનાં ફુલો
|
ગેબ : આકાશ
|
ગોકળી : ગોવાળ
|
ગોહર : ગહ્વર : ગુફા
|
ગોબો : છેડા ઉપર ગાંઠવાળી લાકડી
|
ગોંદરો : ગામને પાદર ગાયોને ઉભા રહેવાની જગ્યા
|
ઘમસાણ : લડાઇ
|
ઘોળવું : (પશુઓને) સીમમાં હાંકી જવા
|
ઘોલકી : રમત માટે બાંધેલાં ઘર
|
|
ચબૂતરો : પક્ષીઓને ચણ નાખવાનું ગામ વચ્ચેનું સ્થળ. ઓટો અથવા છત્રી પણ કહેવાય છે.
|
ચાકળા ચાંદરવા : ઘરની ભીંત પર હીર મોતી ના ભરેલા પડદા
|
ચૂલ : ચોટલો
|
જૂની પાની : જૂની
|
જૂવાળ : ભરતી
|
ટોડલો : બારણાની ઉપર બન્ને બાજુનાં બહાર રહેતાં લાકડાં
|
ટોયા : ખેતરમાંથી પંખી ઉડાડનાર
|
ટોયલું : ટબૂડી, લોટી
|
ડાઘુ : શબની સાથે સ્મશાને જનારાઓ
|
ડોલર ફીણ : ડોલર ફુલ જેવાં શ્વેત ફીણ
|
ડાયરા : ગામડાંનાં લોકોની મંડળી
|
ઢેલડદે : ઢેલ્ય
|
.
|
.
|
.
|
.
|
.
|
|
તાંસળી : કાંસાનો વાટકો
|
થોભ : ટેકો
|
દખણાદું : દક્ષિણ દિશાનું
|
ધોરી : બળદ
|
નેવલે : નેવાં ઉપર
|
નખતર : નક્ષત્ર
|
નાવલી : એ નામની નદી છે
|
પતાળ : પાતાળ
|
પ્રવાલ : પરવાળાં
|
પનીઆરી : પાણી ભરતી સ્ત્રી
|
પેટાળ : ખીણ
|
બડકંદાજ : બંદૂક વાળા
|
ભતવારી : ખેતરે ભાત લઇ જનારી સ્ત્રી
|
ભેર : મદદ
|
ભેંકાર : ભયંકર
|
મરજીવા : દરિયામાંથી મોતી કાઢનારા
|
મહીયારી : ગોવાલણ
|
માઝમ રાત : મધ્ય રાત્રિ
|
મેઘલ : વાદળાનું
|
મોલાત્યું : મહેલો
|
માટી : મરદ
|
|
રેળાય : ચોળાય
|
લાખેણી : કિંમતી
|
લોટ : મોજાં
|
વીંચવું : મીંચવું : બીડવું
|
વાંભડી : ગાય ભેંસને બોલવવાનો ગોવાળોનો અવાજ
|
વેકરો : વેકુરી
|
વેળુ : વેકુરી
|
.
|
|
વ્રેહમંડ : બ્રહ્માંડ
|
હાથેળી : હથેળી
|
હીંહોરા : ગાયની બૂમો
|
હાલાં : હાલરડાં
|
સરવર : સરોવર
|
શિવરાજ : શિવાજી મહરાજ
|
શ્રીકાર : સુંદર
|
શબદ : શબ્દ
|
|