સુભાષિતો:જ

• જનની જણ તો ભક્તજન કાં દાતા કાં શૂર
નહિ તો રહેજે વાંઝણી રખે ગુમાવે નૂર

• જગતની ભુલભુલામણીમાં રખે, બાપુ ! ભૂલો પડતો,
જજે શેર-શો જીવનપંથે, સીધો ઈતિહાસને ઘડતો (ન્હાનાલાલ)

• જાનમાં કોઈ જાણે નહિ કે હું વરની ફુઈ
ગાડે કોઈ બેસાડે નહિ ને દોડી દોડી મૂઈ

• જીત્યે વધતું વેર, હાર્યાને નિદ્રા નહિ,
સદાય એને લે’ર, (જે) હારે કે જીતે નહિ (ધમ્મપદ)

• જીવનના ચોપડે સઘળા હિસાબો થઈ જશે સરભર,
જમા રાખો ‘તું હી તું’, ને બીજી બાજુ ઉધારો ‘હું.’

• જુઠું કદીન બોલવું, ત્યજવું આળશ અંત,
હળી મળીને ચાલવું, રાખવો સારો સંગ.

• જે ઊગ્યું તે આથમે જે ફૂલ્યું તે કરમાય
એહ નિયમ અવિનાશનો જે જાયું તે જાય

• જે જાય જાવે તે કદી ન પાછો આવે
જો પાછો આવે તો પોયરાનાં પોયરા ખાવે

• જે તુજથી ના થઈ શકે, પ્રભુને એ જ ભળાવ,,
પાણિયારું નહિ પ્રભુ ભરે, ભરશે નદી-તળાવ (દલપતરામ)

• જેને જેનું કામ નહિ તે ખરચે નહિ દામ,
જો હાથી સસ્તો મળે, ગરીબને શું કામ ?

• જોઈ વહોરિયે જાત મરતાં લગ મેલે નહિ
પડી પટોળે ભાત ફાટે પણ ફીટે નહિ

• જ્યાં ન પહોંચે રવિ ત્યાં પહોંચે કવિ
જ્યાં ન પહોંચે કવિ ત્યાં પહોંચે અનુભવી