આ તે શી માથાફોડ !/૩૪. શું કામ નથી માનતો
← ૩૩. સૂડી વચ્ચે સોપારી | આ તે શી માથાફોડ ! ૩૪. શું કામ નથી માનતો ગિજુભાઈ બધેકા |
૩૫. ઐસા રખ્ખો → |
શું કામ નથી માનતો
“ચંદુ, પાણી લાવને ?”
ચંદુ મૂંઝાઈ ને ઊભો રહ્યો.
“ચંદુ, સાંભળતો નથી ? પાણી લાવવાનું કહ્યું તે ?”
ચંદુ ઊભો ઊભો જોઈ રહ્યો.
“ચંદુ, જતો નથી કે ? રોઝ જેમ ઊભો છે શું ?”
ચંદુ ઘરમાં જઈ પાછો આવ્યો.
“ચંદુ, પાણી ન લાવ્યો કે ? માન્યું નહિ કે ?”
ચંદુ કહે: “બાપુ, નાની માટલી ફૂટી ગઈ છે; પાણિયારે હું અંબાઈ શકતો નથી; બા કળશે ગઈ છે.”
“રમુ, તારું રમકડું રામુને દે જોઈએ ?”
રમુ વિચાર કરતો ઊભો રહ્યો.
“લે ઝટ લાવ તો ? બાલુ કજિયો કરે છે, એને છાનો રાખીએ.”
રમુ કંઈ બોલ્યો નહિ; ઊભો રહ્યો.
“અરે ! રમુ, રમકડું લાવે છે કે નહિ ? ઝટ લાવ. બાલુ રડે છે; જોતો નથી ?”
રમુ ઘરમાં જઈ બેસી રહ્યો.
બાપુએ સાદ પાડ્યો : “રમુ, ક્યાં ગયો ? લાવ્યો કે ? નથી દેવું ? દઈ દે. માને છે કે નહિ ?”
રમુ આવ્યો નહિ. બાપુ ચિડાયા: “રમુડા, આમ આવ; રમકડું લાવ !”
રમુ કહે: “મારી બાએ એને દેવાની ના પાડી છે.”