ગુજરાતની ગઝલો/અમર આશા

વિકિસ્રોતમાંથી
← માયાનો પ્રેમરૂપે બ્રહ્મભાવ ગુજરાતની ગઝલો
અમર આશા
[[સર્જક:|]]
૧૯૪૩
એ કોણ છે ? →


૧૩ : અમર આશા


કહીં લાખો નિરાશામાં અમર આશા છુપાઈ છે.
ખફા ખંજર સનમનામાં રહમ ઊંડી લપાઈ છે.

જુદાઈ ઝિન્દગીભરની કરી રોરો બધી કાઢી.
રહી ગઈ વસ્લની આશા, અગર ગરદન કપાઈ છે.

ઘડી ના વસ્લની આવી, સનમ પણ છેતરી ચાલી.
હજારો રાત વાતમાં ગમાવી એ કમાઈ છે.

ઝખમ દુનિયા ઝબાનોનાં મુસીબત ખોફનાં ખંજર.
કતલમાં એ કદમબોશી ઉપર કયામત ખુદાઈ છે.

શમા પર જાય પરવાના મરે શીરીં ઉપર ફરહાદ,
અગમ ગમની ખરાબીમાં મઝેદારી લૂટાઈ છે.

ફના કરવું–ફના થાવું, ફનામાં શહ સમાઈ છે,
મરીને જીવવાને મન્ત્ર, દિલબરની દુહાઈ છે.

ઝહરનું નામ લે શેાધી, તુરત પી લે ખુશીથી તું,
સનમના હાથની છેલી હકીક્તની રફાઈ છે.

સદા દિલના તડપવામાં સનમની રાહ રોશન છે,
તડપ તે તૂટતાં અન્દર ખડી માશૂક સાંઈ છે.

ચમનમાં આવીને ઊભો, ગુલો પર આફરીં થઈ તું,
ગુલોના ખારથી બચતાં બદનગુલને નવાઈ છે.

હજારો ઓલિયા મુરશિદ ગયા માશૂકમાં ડૂલી,
ન ડૂલ્યા તે મૂવા, એવી કલામો સખ્ત ગાઈ છે.