ગુજરાતની ગઝલો/માયાનો પ્રેમરૂપે બ્રહ્મભાવ
| ← નાદાન બુલબુલ | ગુજરાતની ગઝલો માયાનો પ્રેમરૂપે બ્રહ્મભાવ [[સર્જક:|]] ૧૯૪૩ |
અમર આશા → |
મણિલાલ દ્વિવેદી
દિલશું દિલ લાગ્યા પછી ખેંચે શું તું ખિજાઈને ?
નયન ખેંચે કયાં હવે, મીઠી ખુમારી પાઈને ?
તારો દીવાનો તેં જ પાયો મુજને ઈશ્કેશરાબ,
માર કે જિવાડ ચાલે શું હવે લપટાઈને ?
ધિકક ! એ પ્રીતિ ન બોલે શું વિચારે ખ્વાબ તું ?
આંગળી હોઠે દઈ ઊભી રહી ગૂંચાઈને !
લટ અલક છટકી ગઈ ક્યાં વીજળી ઝંખાઈને ?
ક્યાં ગઈ ? હા ! કયાં ગઈ ? બ્રહ્માંડ બેઠી છાઈને !
તું જ બ્રહ્મા, તું જ વિષ્ણુ, દેવ તું, દાતાર તું;
હું તું ને શ્રીબ્રહ્મ તું રહી પ્રેમલીલા છાઈ એ !
નાસ્તિકોમાં મુખ્ય કે આસ્તિક કે ગાંડો કહો,
હું તું સર્વે એક કોઈ મર્મ એ સાહી લે !