ગુજરાતની ગઝલો/આપણી રાત
| ← મનોહર મૂર્તિ | ગુજરાતની ગઝલો આપણી રાત [[સર્જક:|]] ૧૯૪૩ |
મજા કયાં છે ? → |
શરદ પૂનમની રઢિયાળી સદા,
મને સાંભરે આપણી રાત, સખી !
હસે આકાશે ચંદ્રમા તારા લસે;
મને સાંભરે આપણી રાત, સખી !
વદને નવજીવન નૂર હતું !
નયને પ્રણયામૃત પૂર હતું !
હૃદયે રસમાં ચકચૂર હતું !
મને સાંભરે આપણી રાત, સખી !
નાહતાં નાહતાં પ્રકાશમાં, પ્રેમતણી,
કીધી વિશ્રબ્ધ વાતો રસીલી ઘણી;
કલ્પનાની ઈમારત કૈંક ચણી,
મને સાંભરે આપણી રાત, સખી !
તારું સ્વાર્પણ અંતરમાં જ લહું;
કથા અદ્ભુત એ જઈ કોને કહું?
સ્મરનાં જળમાંહી નિમગ્ન રહું:
મને સાંભરે આપણી રાત, સખી !
રાત રૂપાળી, રૂડી, રસાળી હતી:
આશકોની અપૂર્વ દિવાળી હતીઃ
આખી ઉત્સવ માફક ગાળી હતી :
મને સાંભરે આપણી રાત, સખી !
પ્રાણો આપણાનો ત્યારે યોગ થયો,
અંગે અંગનો ઉત્તમ ભોગ થયો,
અને આખર આમ વિયોગ થયો :
મને સાંભરે આપણી રાત, સખી !
હસે આકાશે ચંદ્રમા, તારા લસે,
મને સાંભરે આપણી રાત, સખી !
શરદ પૂનમની રઢિયાળી સદા;
મને સાંભરે આપણી રાત, સખી !