ગુજરાતની ગઝલો/મનોહર મૂર્તિ
| ← મારી કિસ્તી | ગુજરાતની ગઝલો મનોહર મૂર્તિ [[સર્જક:|]] ૧૯૪૩ |
આપણી રાત → |
દેવે દીધી દયા કરી મને,
અહા ! મૂર્તિ મનોહર માશુકની !
નવરંગ, પ્રફુલ્લ, ગુલાબ સમી
મૃદુ, મૂર્તિ મનોહર માશુકની !
નયને કંઈ નૂર નવું ચળકે,
વદને નવી વત્સલતા ઝળકે;
સખી ! એક જ તું ગમતી ખલકે
મને, મૂર્તિ મનોહર માશૂકની !
શિરકેશ સુકોમળ સોહી રહ્યા,
સ્મિત જોઈને તારક મોહી રહ્યા;
કામધેનુ શી બાલક દોહી રહ્યા,
તને, મૂતિ મનહર માશુકની !
હૃદયે શુભ, ઉજ્જવલ ભાવ ભરો,
પ્રણયામૃતની પ્રિય ધાર ધરો;
સહચારમહીં ભવપાર તરો,
સખી ! મૂર્તિ મનોહર માશુકની !
નવરંગ, પ્રફુલ્લ, ગુલાબ સમી
મૃદુ, મૂર્તિ મનહર માશૂકની !
દેવે દીધી દયા કરી કેવી મને,
અહા! મૂર્તિ મનોહર માશૂકની !