નિહારિકા/સુહાગી દૃશ્ય
| ← મંગલ સંકલ્પ | નિહારિકા સુહાગી દૃશ્ય રમણલાલ દેસાઈ |
મુખડે ફૂલ → |
સુહાગી દૃશ્ય
૦ શાર્દૂલવિક્રીડિત ૦
દીઠાં દૃશ્ય સુહાગી ભવ્ય કુમળાં
ઘેરાં નભોમંડલે,
તારા રાશિ શશી રવિ ગૃહતણી
જ્યોત્સ્ના સદા યે ઢળે.
સંધ્યા ને અરુણોદયે વળી ઉષા
રેલાવી રંગો હસે;
કો વેળા રસમસ્ત વાદળી છકી
રંગી કમાનો કસે.
પુષ્પેગૂંથી સુવલ્લરી લચી નમી
લજ્જાળુ સ્મિતે દીપે;
તેના પાશથી ભાન ભૂલી ઝૂલતા
વૃક્ષે તૃષા ના છીપે
ઘેરાં વારી મહીંથી આવી અડકે
હિમાંશુ ને પોયણી;
ને આવે રવિ ભેટવા કમલિની
ઓઢી લીલી ઓઢણી.
એવાં દિવ્ય અનેક દૃશ્ય નીરખ્યાં,
તો યે ન તૃપ્તિ વળી.
મિત્રોમાંહી રમી સુકીર્તિચરણે
ભાવે દીધી અંજલી.
એ સૌ જીવનલ્હાણ દિવ્ય, પણ ના
હૈયે ઉછાળા શમે;
માગે દૃશ્ય હજી ય દિવ્યતર એ–
જેમાં પ્રભુતા રમે.
સૃષ્ટિનાં સહુ દૃશ્યની સુભગતા,
લાલિત્ય ને ભવ્યતા;
નારી ને નરરૂપમાં વિકસી કો
આ ક ર્ષ ણે ખેં ચ તાં.
જોડે સ્નેહ સ્વરૂપ ધારી પ્રભુ એ
આ ત્મ દ્ર ય વિ ક લ.
લગ્ને એક બને પુરુષપ્રકૃતિ;
એથી કશું કશું મંગલ ?