પૃષ્ઠ:Kalapino Kekarav.pdf/૧૧૫

'કોઇ એક જ છાપની છબી બની ક્યાં એ દિસે બે નહીં!
કોઇ નિસરણી, વીચિ, પગથિયું સાથે વહેતું નહીં!

'ઓહો! એક જ બિન્દુ પાસ ધપતાં બિંદુ એ વહે,
'તેની સાંકળમાં ન કોઇ કડી બે સાથે જોડાઇ છે!
'કિન્તુ સાંકળ આખીમાં દર કડી ખેંચાઈ ખેંચી શકે!
'તે ખેંચાણ અનન્ત પ્રેમ! પ્રભુ એ! તું હું ની ગ્રન્થિ ય એ!

'પ્રભુ! તે તે શોધે! રસ નિજ ભળે તે રસ બીજો
'ઘટે તેને દેવો! નિકર પિયુ! એ તો ગળી જશે!
'તને સોંપું છું હું હૃદય કુમળું એ સખી તણું,
'થઇ એ તો ત્હારી! પ્રિયતમ! હવે મિત્ર બન તું!'

કાર્ય તેં પ્રેમનું કીધું! પ્રેમ સાચવી રાખજે!
ઉદાર માર્ગ લીધો તેં, એ ઔદાર્ય ન ત્યાગજે!

'હૃદય સુખી થશે એ આપું છું કોલ, પ્યારી!
'કળી નવ કરમાશે! ખીલશે પૂર્ણ! પ્યારી!
'સહુ તુજ દિલ ઇચ્છ્યું આપવા ધર્મ મ્હારો.'
'તુજ સખી તણું ઈચ્છ્યું આપવા ધર્મ મ્હારો.'

કહી કાંઇ કરે કાંઈ, જેની ખાતર આ બધું;
અરે! તે કાર્યથી તેને, શું તું સુખ દઈ શકે?

દોરી જવું હૃદય તે તુજ ધર્મ સ્થાપ્યો,
છે માર્ગ અટપટો વળી ના દીઠેલો!
ખેંચાણ છે ગજબ ને ઉપરે જવું છે!
તો પાંખ સાવધ કરી ઉડ, ભાઈ! ઊંચે.
                * * *
'રમા વાંચે, મને તો કૈં વાંચવું ગમતું નથી!
'નકી છે એ બગીચામાં,જોઉં એ મુખ ત્યાં જઇ!'

વીત્યું પ્રભાત હજુ ના રવિ ઉગ્ર કિન્તુ,
તાજાં હજુ ચળકતાંસહુ પક્ષીઓ છે;
છે દીર્ઘ છાય તરુની, સહુ પર્ણ તાજાં,
અતૃપ્ત છે ભ્રમર સૌ મકરન્દ પીતા.

કલાપીનો કેકારવ/૧૬૮