કહું છું હું એ તે સુખથી કથજે તું પણ ભલે !
છતાં રોઈ શાને કવન કરવું ? તું રડીશ ના.
૨૬-૪-૯૮
ઉંઘ લે તું નિરાંતે
સૂ નિરાંતે ! ગડગડ થવા સિન્ધુને ટેવ જૂની !
એની ભાષા સમજી ન શક્યો કોઈ એ છે ખલાસી;
તોફાનો આ પ્રણય રચતા વ્હાણની સાથ છો ને !
સૂ નિરાંતે ! રમત કરતાં કોઈ જીતે: પડે છે !
સૂ નિરાંતે ! મગર તરતાં આવડે કૈં ત્હને છે ?
તે શીખેલું નવ ભૂલી શકે, ઊંઘ ક્યાંથી નીરાંતે !
ભૂલી જા કે હજુ વધુ જરા મ્હાવરો તું કરી લે ?
વા પી પ્યાલો હરિ હરિ કરી, ઊંઘ લે તું નિરાંતે.
૨૮-૪-૯૮
પ્રથમ નિરાશા
આશાની પીડા વીતી છે !
અશ્રુધારા ના વીતી છે !
કાળમુખે જાવા પ્રીતિ છે !
વીતી છે તે વીતી છે !
આશાના વ્રણ હાવાં ભાવે !
ક્ણ ફરી ક્યાંથી એ લાવે !
આશા કોણે કાં લૂંટી'તી ?
કોણ જાણતું, શું વીતી'તી ?
આશા તો આ ઉરને નડતી !
કોઈ અન્યને એ તો રડતી !
કોઈ કોઈ દી તમ પદમાં તો !
વ્હાલાં ! પુષ્પ બની પડતી'તી !
