પૃષ્ઠ:Kalapino Kekarav.pdf/૯૧

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે

જન માફી ભલે પ્રભુતા ગણતાં!
પણ એ જ ક્ષમા મુજ છે દુઃખડાં!

ક્યમ દોર વણી જન તોડી શકે?
ક્યમ અર્પી દીધેલ લઇ જ શકે?
વળી દે! વળી લે! ફરી દે! ફરી લે!
સહુ એ જ બુરાઇ કૂડાઇ, સખે!

મધુરી નદીઓ દરિયે મળતી,
મધુરી મટીને કડવી બનતી!
પણ ના દુઃખ કૈં દિલમાં ધરતી!
નવ પાછી ફરે! નવ માફ કરે!

સુખ પ્રેમી દિયે!
દુઃખ પ્રેમી દિયે!


પણ લાગણી એક જ એક રહે!
નવ માફીની કૈં જ જરૂર રહે!
ખરી એ જ પ્રીતિ!ખરી એ જ ક્ષમા!
પછી માફ કરૂં તુજને શું ! સખે!
નથી માફ કર્યે ખરી માફી, સખે!

ખરી પ્રીતિ,સખે!
ખરી માફી,સખે!


દ્વય આ દિલમાં નકી એક રૂપે!
પછી માફ કરું તુજને શું? સખે!
કરી માફ ધરૂં પ્રીતિ કેમ સખે!

૧૫-૩-૧૮૯૬

હૃદયત્રિપુટી

'રમતી'તી અહો! વિશ્વબાગમાં!
'શીતલ છાંયડો ત્યાં મને હતો!
'નવ હતું કશું ભાન તાપનું!
'નવ હતી મને લૂ કદી અડી!

કલાપીનો કેકારવ/૧૪૪