આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૫૬
રાષ્ટ્રિકા
ઉભય બંધુવિષેથકી આ સમે
જીવન નિશ્ચય એકનું આથમે;
ઉભય વા કદિ નાશ જ પામશેઃ
અરર ! આ ભૂમિનું પછી શું થશે ? ૧૪
તપતું ત્યાં મહાતાપે દિસે છે વન આ વધુઃ
લાગે છે ઘૂમતું હૈયું, વન ને વિશ્વ તો બધું ! ૧૫
(મંદાધારા)
રાતા તાત ઉભય કુંવરો યુદ્ધથી નાજ ખાંચે,
ઊભા ઊભા અવર જન સૌ ધ્રૂજતા શાંતિ જાચેઃ
એવે આવી યુગલ વચમાં તે પુરોહિત ઊભે,
ભોંકીને તે કટારી ઝટ નિજ ઉરમાં ત્યાં પડી રક્ત ડૂબે ! ૧૬
લડતા કુંવરો મધ્યે વિપ્રનો દેહ તર્ફડેઃ
ભૂલીને યુદ્ધ પોતાનું શુશ્રૂષા કરવા પડે ! ૧૭
પ્રાણશૂન્ય પડ્યો દેહ વિપ્રનો પળમાં તહીં :
શુશ્રૂષા ત્યાં કરે કોની ? અરેરે ! સમજ્યા નહીં ! ૧૮
