રસિકવલ્લભ/પદ-૩૮

વિકિસ્રોતમાંથી
← પદ-૩૭ રસિકવલ્લભ
પદ-૩૮
દયારામ
પદ-૩૯ →


પદ ૩૭ મું

એમ સુણી આચારજ બોલ્યાજી, જુઠી જુગતી દેખી ડોલ્યાજી;
અતિ જ્ઞાનની શિષ્ય વખાણ્યોજી, ગુરુ અણું અજ્ઞાની પ્રમાણ્યોજી.
ગુરૂને ન ઠર્યું પૂર્ણ જ્ઞાનજી, ભેદ દૃષ્ટિમાં ઉભય સમાનજી;
એકજ બ્રહ્મ હું છું સહુ ઠામેજી, મુજવણ વસ્તુ અવર નહિ નાંમેજી.

ઢાળ

નામે ન વરતું અવર એહવું, જ્ઞાન હોય જ જેહને,
હે શિષ્ય પૂર્ણ જ્ઞાની, તાહરે મતે કહે છે તેહને,
જ્યહાં લગી અંતરમાં રહ્યો અજ્ઞાન કેરો લેશ;
ત્યહાં લગી તુંજ વિચાર, છે શું ગુરુ માંહે વિશેષ.
ગુરુ શિષ્ય બન્ને બરાબર, જ્યહાં લગણ દૃષ્ટિભેદ;
વણ જ્ઞાન તુજને ઉપજે, સત્ય વચને ખેદ.
સુણી શિષ્ય બોલ્યો પ્રભો, કેમ સમતા ઉભયને આપી?
ગુરુ બ્રહ્મ જીવનો ભેદ તો, જાણતાં છે નહિ કદાપિ,
અજ્ઞાન ગાઢું શિષ્યને, આપથી બીજો દેખે;
નિરરૂપ નિર્ગુણ બ્રહ્મ તે છું, હુંજ એહવું લેખે.
સ્વપ્ને ન દૃષ્ટિ અવર ગુરુ શિષ્યને મહા અજ્ઞાન;
ગુરુ દયાપ્રીતમરૂપ તે, ક્યમ હોય શિષ્ય સમાન?