લખાણ પર જાઓ

રસિકવલ્લભ/પદ-૬૨

વિકિસ્રોતમાંથી
← પદ-૬૧ રસિકવલ્લભ
પદ-૬૨
દયારામ
પદ-૬૩ →


પદ ૬૨ મું

છેલ છબીલા નટવરલાલજી, સુંદર નવઘનશ્યામ તમાલજી;
લલિત ત્રિભંગી મદનગોપાલજી, ત્રિભુવન મંગળ રૂપરસાળજી.
મદન મનોહર નખશિખ શોભાજી, નરનારી સહુ જગમન લોભાજી;
અમિતમાધુરી છે પ્રતિ અંગજી, જે પર વારું અનંત અનંગજી.

ઢાળ

વારું અનંત અનંગ, મસ્તક, મયૂર મુકુટમણિ જડ્યો;
અવતંસ મુક્તાદિક મનોહર, કુટિલ ભ્રકુટિ જ‌ઇ અડ્યો.
કેસરી તિલક સુભાલ મુક્ત, સુઢાળ નાકે લટકતું;
અડિ અધર બનિયું બિંબસું, જે પર રસિક મન ભટકતું.
રત્નાળી રસ ભરી આંખડી, અણિયાળી મન્મથબાણ;
ભ્રુકુટિકમાન સમાન, કુટિલ કટાક્ષ પ્રોય જ પ્રાણ.
શ્રુતિકુંડળ ઝળક કપોળમાં, વેલિયૂ વારુ સોહે;
મુખપર અલક લટ વાંકડી, મન્મથનું મન મોહે.
ચારુ ચિબુક ચોરે ચિત્ત, અમૃત વચન લટક નિહાળીએ;
શશી શરદ પૂરણ કોટિ કંદર્પ, મોહન મુખ પરવારીએ.
તાંબૂલ લાલી કુંદકલિદ્વિજ, અધર ઓપ અનૂપ;
જન દયાપ્રીતમ કૃષ્ણ અલબેલોજી આનંદરૂપ.