રાષ્ટ્રિકા/માની હાક
| ← જ્યોતિ | રાષ્ટ્રિકા માની હાક અરદેશર ખબરદાર |
થંભી જા રે માત ! → |
થંભી જા રે માત !
• લાવણી[૧] •
થંભી જા રે માત ! ઘડીભર થંભી જા રે માત !
એ આ તારાં બેટાબેટી આવે ઝંઝાવાત !
ઘડીભર થંભી જા રે માત ! —
ભરઆકાશે ઘંટા વાગે, ભરે પવન નવતાન :
ભરસાગર મોજાં ઊછળી દે વીરોને આહ્વાન !
ધગધગ હૈયે આગ બળે રે !
રગરગ રક્ત ધસી ઊછળે રે !
ડગડગ ભરતાં યુગ ઊકળે રે !
હાકલ તારી સુણતાં, માતા ! કોની રહે હજી રાત ?
ઘડીભર થંભી જા રે માત ! ૧
નસંતાન તું નથી રે માતા ! ક્રોડો તુજ સંતાન :
એક એક છે વીર પ્રખર એ, જ્યાં ઊઘડે ઉરભાન ;
ધસમસતાં ચોપાસ ધસે રે !
દસદિશ રેલે વીર રસે રે !
પળપળ મુક્તિ થકી તલસે રે !
રણડંકા વાગ્યા તુજ, માતા ! પડી રહે કોણ પછાત ?
ઘડીભર થંભી જા રે માત ! ૨
ફાટે આભ, દિશા ડોલે, ને સાગર ડૂબે ભોમ :
રોમરોમમાં ભાલા ભોંકે ભરઅંધારે વ્યોમ :
લયના હાહાકાર ઊઠે રે !
ભયના કિલ્લા કોટ તૂટે રે !
જયના રણલલકાર છૂટે રે :
સર્વ સમર્પણ તુજને, માતા ! તુંથી જ સર્વ મિરાત !
ઘડીભર થંભી જા રે માત ! ૩
શસ્ત્ર અસ્ત્ર સૌ ફેંકી દીધાં, લીધાં નવવ્રત આજ :
કેવડિયાશી બાણપથારી લઈએ સૌ તુજ કાજ !
દૃગ દૃગમાં નવશૌર્ય ઝરે રે !
ઝગઝગતાં તુજ ભાવિ તરે રે !
ટગટગ જગ રહે જોઇ અરે રે !
ઊઘડ્યાં આત્મપ્રભાત હવે, મા ! કેમ રંક તુજ જાત ?
તુજ સંતાન સજાત ઘૂમે, મા ! થા નવખંડ વિખ્યાત !
ઘડીભર થંભી જા રે માત ! ૪
- ↑ તા. ૪-૯-૩૦.