રાસતરંગિણી/દામ્પત્ય
| ← હિંડોળ | રાસતરંગિણી દામ્પત્ય દામોદર બોટાદકર |
શણગાર → |
ઉભી આંબલિયાને ઉર અડી અલબેલડી રે લોલ, વહાલી વાલ્યમ સંગે વાત કરે વનવેલડી રે લોલ; ચાંપે દુઃખનો દાઝ્યો દેહ પનોતાં પાનથી રે લોલ, હરવા અન્તરનો પરિતાપ રહે રસ રેડતી રે લોલ.
એની ખીલી શી ઉછરંગભરી ફૂલપાંખડી રે લોલ, નિરખે નાહોલિયાને નેહ ઉઘાડી આંખડી રે લોલ; લેતાં અનિલ તણી કૈં લહેર દીસે ફરકી રહી રે લોલ, સુખના સોણલિયાને સ્વાદ હશે હરખી રહી રે લોલ.
એના અંતરનો અનુરાગ સુહાગણ સાધતી રે લોલ, પળ-પળ પ્રીતિકેરે પન્થ વિચરતાં વાધતી રે લોલ; ઉડે અન્તરનો આમેાદ અમૂલખ આપતી રે લોલ, લેવા જીવનની રસલહાણ સજી રહી સંગતિ રે લોલ.
એનો ભાવભર્યો ભરથાર રહ્યો શો રાચતો રે લોલ, હસતું હૈયાનું કૈં હેત નિહાળી નાચતો રે લોલ; ડોલે રસરીઝયો શો દેહ કે ડોલે ડાળીઓ રે લોલ, સામો સૌરભનો સત્કાર કરે વરણાગિયો રે લોલ.
કરનો કરથી શીતળ છાંય તપેલો તાપથી રે લોલ, ઢોળે વિંજણલે શો વાય અજબ ઉરભાવથી રે લોલ; અગણિત અંબરના આઘાતશિરે સાંખી રહે રે લોલ, આપી રમણીને રસરંગ રસીલો રીઝવે રે લોલ.
ઊંચાં અંતરનાં અણમોલ દીસો છો દંપતી રે લોલ,
રહેજો જગમાં જીવનજોડ તમારી જીવતી રે લોલ;
વધજો તમ જેવું કૈં વહાલ અમારે અંતરે રે લોલ,
શીળા સૌરભનો સંચાર થજો અમ આંગણે રે લોલ.