કલ્યાણિકા/માલિકની મહેર
| ← આત્માનંદ | કલ્યાણિકા માલિકની મહેર અરદેશર ખબરદાર |
ભક્તવીરની વાંછા → |
માલિકની મહેર
• પદ[૧] •
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! છે કેવી રે !
સૃષ્ટિ છલકાય તારા સ્નેહે રે :
તારા પ્રસાદથી છે અણુ યે ન ખાલી રે,
ખીલે બધું તુજ અમીમેહે રે :
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! છે કેવી રે ! ૧
આભે અંધારપાટી પ્રકૃતિએ ટાંગી રે,
તો તેં લખ્યા ત્યાં જ્યોતિલેખો રે ;
અંધી આ રહેતે સદા માનવની આંખો રે,
જો ન જડત એ હીરામેખો રે !
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! છે કેવી રે ! ૨
તારી અમારી વચ્ચે વાદળ છાતાં તું રે
તેની પખાલ ચીરે વીજે રે !
અમૃત ત્યાંથી વરસી અમને તું રાખે રે
પાવન તે પંથની પતીજે રે !
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! છે કેવી રે ! ૩
ડુંગર પર ડુંગર જ્યાં ઘનના ખડકાઈને રે
દૃષ્ટિ ડુબાવે ચારે કોરે રે,
લોચન ઉઘાડી તું ત્યાં અમને હીંચોળે રે
રંગરંગભર્યા હીરદોરે રે !
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! છે કેવી રે ! ૪
વસમાં છે વિખડાં તો અમૃત તેં આપ્યાં રે,
કાંટા ઊગ્યા તો ફૂલ કીધાં રે ;
માટીનાં પિંજરે યે પ્રાણ ઉડાવ્યા રે,
દુખમાંથી સુખ તેં જ દીધાં રે !
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! છે કેવી રે ! ૫
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! ક્યાં અટકે રે ?
આપ્યો તું જાય કોટાનકોટી રે !
અદ્દલ બ્રહ્માંડો ભલે ઊભાં રહે સામે રે,
તારી છે બાથ કેવી મોટી રે !
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! છે કેવી રે ! ૬
- ↑ " મનને ચઢાવી મેલ્યું ચાકડે રે, " એ ભજનની રાહ.