રાષ્ટ્રિકા/દેવીનું ખપ્પર
| ← હરિપુરા મહાસભાએ | રાષ્ટ્રિકા દેવીનું ખપ્પર અરદેશર ખબરદાર |
દેવીનાં નવચેતન → |
દેવીનું ખપ્પર
• લાવણી •
ભર ભર મારું ખપ્પર, ભૈયા ! હો ભારતના વાસી !
ઘરઘર ભીખું હરનિશ ફરતી, હું જુગજુગની પ્યાસી :
ખપ્પર ભરો ભરો હો ! —
ક્ષણ ક્ષણ ગણતાં મન શોષાયું, શોષાયું તન ત્રાસી ;
બાર બાર સૈકાથી ભટકું અરે અરે ઉપવાસી :
ખપ્પર ભરો ભરો હો ! - ૧
અંજલિ નાખે, ખોબો નાખે, માખે કો ભર પ્યાલી :
જુગસૂકું તળિયું દે શોષી, ખપ્પર તો રહે ખાલી.
ખપ્પર ભરો ભરો હો ! - ૨
હો ભૈયા ! જુગના જુગ વીત્યા, હવે નહીં એ ચાલે :
નદ ઉલટાવો, સિંધુ ભરાવો -- છલછલ ભરો ઉછાળે !
ખપ્પર ભરો ભરો હો ! - ૩
ગાજવીજ ને મૂશળધારે રેલ રેલ જગ છાતી :
એક ઝાપટે નવ ચોમાસું : વીર ! તૃષા ન છીપાતી ;
ખપ્પર ભરો ભરો હો ! - ૪
જ્યોતિ જ્યોતિ ઘરઘર જો સળગ્યો, રોતી રોતી શું માગું ?
શિર કાપી ખપ્પરમાં નાખો, કરો કાળજું આઘું !
ખપ્પર ભરો ભરો હો ! - ૫
એક કેસરીની ત્રાડે તો ભરી દીસે વનવસ્તી ;
એક વીરરસની મસ્તીમાં કરુણતણી ક્યાં હસ્તી ?
ખપ્પર ભરો ભરો હો ! - ૬
અધઊઘડ્યાં છે દ્વાર પ્રભાનાં : હો ભૈયા ! ઝટ આવો !
ખપ્પર મારું ભરો વીરત્વે ! પૂર્ણ પ્રભા રેલાવો !
ખપ્પર ભરો ભરો હો ! - ૭