રાસચંદ્રિકા/ગુર્જરી વીરાંગના

વિકિસ્રોતમાંથી
← ગરાસિયો ને ગરાસિયણ રાસચંદ્રિકા
ગુર્જરી વીરાંગના
અરદેશર ખબરદાર
પગલાં →
શ્યામ રંગ સમીપે ન જાવું




ગુર્જરી વીરાંગના

♦ શ્યામ રંગ સમીપે ન જાવું . ♦


કાયરાની નાર શું ગણાઉં?
ઊઠો, સ્વામી મારા !
કાયરાની નાર શું ગણાઉં? —

સારી ગુજરાત આજ ખળભળી છે ઊઠી,
હું જ બેસી હાલેરાં શું ગાઉં ?
ઊઠો, સ્વામી મારા !

શેરી કેરી નાર બધી ટૂંપી ટૂંપી ખાશે,
ફટ રે અલી ! માટી તારો મ્યાઉં !
ઊઠો, સ્વામી મારા !

ગડગડ્યાં નિશાન, વાગે શૂર રણતૂર આ,
હાક બધે સુણી અકળાઉં:
ઊઠો, સ્વામી મારા !

કેસરીની નાર હું કે ઠેસ ખાતી લોંકડી,
વેશ આવો દેખી લજવાઉં :
ઊઠો, સ્વામી મારા !


હોય વીરશોણિત તે ઊનું ઊનું ઊછળે,
હું તે શું આ હિમમાં થિજાઉં ?
ઊઠો, સ્વામી મારા !

પાઘ બાંધું કેસરી ને કમર બાંધું કસકસી;
ધસમસી ઝુકાવો, હું હુલાઉં !
ઊઠો, સ્વામી મારા !

અંગના ભલે હું તોય વીરની વીરાંગના,
વીરના જ વહાલમાં ગૂંથાઉં:
ઊઠો, સ્વામી મારા !

વીરની ઘડી ખરી, ન કાયરાની જીંદગી:
વધો, સ્વામી ! જયગીતો હું ગાઉં !
ઊઠો, સ્વામી મારા !