રાસચંદ્રિકા/વિજોગિની

વિકિસ્રોતમાંથી
← વિજોગણ રાસચંદ્રિકા
વિજોગિની
અરદેશર ખબરદાર
સુખનાં સંભારણાં →




વિજોગિની

♦ રાગ માઢ - દોહરો*[૧]


મારા પરદેશી હો પંખીડાં !
વહાલા ! આવોની હવે ઘેર !
કરું પળપળ જળતી ઝંખના :
વહાલા ! લાગે આ જીવન ઝેર ! —

કડકડ ધ્રૂજતી ગઈ સંક્રાંતિ ને ભડભડતી હોળીની ઝાળ;
ધગતા વાયુમાં ધીકી વૈશાખે, જેઠના જોયા જુવાળ :
વહાલા ! આવોની હવે ઘેર !

સરસર કરતો શ્રાવણ સરક્યો ને ભાદર વરસે ભોમ;
ચમચમ ચમકે વીજળી, મારાં ઊઠે રોમેરોમ !
વહાલા ! આવોની હવે ઘેર !

એક અંધારી ઓરડી ને બીજી અંધારી રાત;
ત્રીજી અંધારી વિજોગિની, એની ધ્રૂજે એકલડી જાત !
વહાલા ! આવોની હવે ઘેર !

આવનજાવન કહી ગયા ને દઈ ગયા કોલ અનેક;
માસ વીત્યા ને વર્ષ વળ્યું, થયા કેમ નમેરા છેક?
વહાલા ! આવોની હવે ઘેર !


વાવડી હોય તો ઢાંકું, હો વહાલા ! ઢાંકવો સમંદર ક્યાંય ?
હૈયું મારું હેલે ચઢ્યું, મારું જોબન ઢાંક્યું ન જાય !
વહાલા ! આવોની હવે ઘેર !

કાગળ હોય તો વાંચું વુગતે, વાંચું હું કર્મને કેમ ?
લેખ લખાયા વિજોગના, તેને કોણ ઉકેલે એમ ?
વહાલા ! આવોની હવે ઘેર !

સૂના મારા ઓરડા, ને સૂના હિંડોળા ખાટ;
એક દિશા ઠરી મારી આંખડી મારી મીટ ગૂંથે એક વાટ :
વહાલા ! આવોની હવે ઘેર !

તારા ગણી ગણી રાતડી કાધું, વાંચું વ્યોમે દિનલેખ :
દિન ગણતાં મારી ગઈ રે ઘસાઈ અંગુલિઓની રેખ !
વહાલા ! આવોની હવે ઘેર !

વૃક્ષ વિહોણી વેલડી ને નાથ વિહોણી નાર,
ભાગ્ય વિહોણા ભોગ શા ? એ તો એળે ગયા અવતાર !
વહાલા ! આવોની હવે ઘેર !

રજનીમાં વેર્યા તારલા, મારી સેજે વેર્યાં ફૂલ :
વહાલમ ! વહેલેરા આવજો ! મારું જીવન ડોલે ડૂલ !
વહાલા ! આવોની હવે ઘેર ! ૧૦

  1. ** એક જૂના રાજસ્થાની ગીત પરથી ઉધ્દૃત.